На этой странице читайте текст Роберта Бернса, написанный в 1780 году. Дай мне твои уста В дремотной, сладкой неге, О дай мне вновь твои уста, Прекраснейшая Пегги! Коль ты со мной порой ночной, Печали я не ведаю: Я окрылен, как будто трон И целый мир наследую. Когда к груди тебя прижму, Ты клад мой, ты награда мне, А весь наш край - небесный рай, И большего не надо мне. Клянусь лазурью милых глаз И клятву не нарушу я: Тебе с лобзаньем в этот час Навек вручаю душу я! (перевод М. Бородицкой)
Bonie Peggy Alison
And I'll kiss thee yet, yet, And I'll kiss thee o'er again: And I'll kiss thee yet, yet, My bonie Peggy Alison. Ilk care and fear, when thou art near I evermair defy them! Young kings upon their hansel throne Are no sae blest as I am! And I'll kiss thee yet, yet. When in my arms, wi' a' thy charms, I clasp my countless treasure! I seek nae mair o' Heaven to share Than sic a moment's pleasure! And I'll kiss thee yet, yet. And by thy een sae bonie blue, I swear I'm thine for ever! And on thy lips I seal my vow, And break it shall I never! And I'll kiss thee yet, yet!